Wijn, slakken, Epoisses en crème de cassis zijn bekende Bourgondische producten. Maar in dit rijtje met culinaire klassiekers mag mosterd niet ontbreken. Mosterd de Dijon kan trouwens overal gemaakt worden want het is geen ‘appellation d’origine contrôlée’. Toch blijft Dijon onlosmakelijk verbonden met mosterd. In de 13e eeuw had Dijon zelfs het Franse monopolie op de mosterdproductie.
Mosterd is ook historisch een echte klassieker: zowel de oude Grieken als de Romeinen kenden mosterd. Van de oude Egyptenaren is bekend dat zij tijdens de maaltijd op mosterdzaadjes kauwden om daarmee de spijsvertering te bevorderen. Ook in het Verre Oosten was mosterd toen al bekend.
Mosterd als krachtpatser
Zowel bij de Grieken als de Romeinen was mosterd erg populair. De Romeinen gebruikten het trouwens niet alleen als smaakmiddel. Zij kenden er ook geneeskrachtige eigenschappen aan toe. Zo gebruikten ze mosterd bij reumatische en andere aandoeningen. Zij legden kompressen met hete mosterd op gevoelige gewrichten in de hoop op enige verlichting. Ook de Romeinen leerden tijdens hun lange voettochten dat mosterd in een heet voetbad kouvatten verhindert en de vermoeidheid opheft.
Tijdens een van die voettochten namen de Romeinen het mosterdzaad mee naar Gallië waar mosterd als geneesmiddel snel populair werd. Vanaf de 9e eeuw haalden de Franse kloosters een aanzienlijk inkomen uit het maken van mosterdpreparaten. In 1384 kreeg Dijon van Filips de Stoute, de hertog van Bourgondië, het voorrecht zijn wapenspreuk “Moult me tarde” te hanteren. Dit als beloning voor de duizend bewapende mannen die de stad leverde aan Filips voor het beleg van Gent. Het woordje ‘me’ viel wat weg op het wapenschild; het rebellerende Gent zal gedacht hebben dat de Bourgondische hertog duizend mosterdmakers had verzameld voor deze strijd.
In recent onderzoek is trouwens bewezen dat mosterd het opbouwen van de spieren stimuleert. Kortom, Filips de Stoute had het nog niet zo slecht bekeken met zijn leger van mosterdmannen. Liefhebbers van spiermassa moeten mosterd eten in plaats van spinazie! Dit is de conclusie van een wetenschappelijke studie. Mosterd blijkt een plantaardig alternatief voor anabole steroïden.
Moutarde de Dijon
In het begin van de achttiende eeuw was de interesse voor mosterd wat verdwenen. Maar door nieuwe specerijen uit Amerika en het Verre Oosten kreeg mosterd een boost. In 1856 verving in Dijon Jean Naigeon het azijn door sap van onrijpe druiven. Zo maakte hij een minder zure mosterd. Et voilà, de soepele Dijonmosterd had zijn plaats in de culinaire geschiedenis verworven.
In zowel Dijon als Beaune vind je allerlei smaken mosterd. De kleine potjes in hun mooie verpakking vormen een leuk en smakelijk souvenir. Bovendien levert mosterd Popeye-power. Superfood avant la lettre, zelfs de oude Grieken en Romeinen kenden al de kracht van mosterd.
